Wielbi dusza moja Pana — to słowa, które rezonują w sercach wielu chrześcijan. „Magnificat”, jak jest często nazywana ta modlitwa, jest jednym z najbardziej znanych i ukochanych hymnów w chrześcijaństwie. Ale skąd pochodzi ta modlitwa, jakie ma znaczenie i kiedy jest odmawiana w Kościele katolickim?
Pochodzenie modlitwy Magnificat — Pieśń Maryi
Magnificat jest modlitwą zawartą w Nowym Testamencie, dokładnie w Ewangelii według św. Łukasza (1,46-55). To słowa wypowiedziane przez Najświętszą Maryję Pannę, kiedy odwiedziła swoją krewną Elżbietę po ogłoszeniu przez Archanioła Gabriela, że zostanie Matką Syna Bożego. W chwili tej pełna radości i wdzięczności wobec Boga Maryja wypowiada te słowa jako wyraz uwielbienia Bożej dobroci i miłosierdzia.
Znaczenie kantyka Magnificat
Magnificat to nie tylko pochwała i uwielbienie Boga, ale również głęboka refleksja teologiczna. Modlitwa ta ukazuje Bożą troskę o pokornych, potrzebujących i cierpiących. Maryja mówi o tym, jak Bóg obala potężnych z tronu i wywyższa pokornych, jak nasyca głodnych dobrami i bogatych odsyła z pustymi rękami.
W Magnificat dostrzegamy również Maryję jako pierwszą „teolożkę” Kościoła, która medytuje nad Bożym słowem i Jego działaniem w historii zbawienia. Modlitwa ta ukazuje nam również Maryję jako wzór wiary i otwarcia na Bożą wolę.
Kiedy odmawiamy modlitwę?
Magnificat jest integralną częścią wieczornej modlitwy Kościoła, nazywanej Nieszporami. Odmawiana jest każdego dnia przez kapłanów, zakonników, zakonnice i wiele osób świeckich w ramach Liturgii Godzin.
Jest to również modlitwa, która często jest śpiewana podczas różnych liturgicznych uroczystości i celebracji, zwłaszcza tych związanych z Maryją, jak np. święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
Dodatkowe informacje
Magnificat stało się inspiracją dla wielu kompozytorów muzycznych na przestrzeni wieków. Od prostych chorałów gregoriańskich po skomplikowane kompozycje dla chórów i orkiestr — ta modlitwa była źródłem inspiracji dla twórców muzyki sakralnej.
Magnificat to nie tylko piękna modlitwa, ale również głęboka refleksja nad miłością, miłosierdziem i sprawiedliwością Boga. Maryja, poprzez te słowa, zachęca nas do refleksji nad naszym własnym życiem, naszymi postawami i relacją z Bogiem. Niech więc te słowa będą dla nas drogowskazem w codziennym życiu chrześcijańskim.
Tekst modlitwy Magnificat
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy,
oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
święte jest Imię Jego.
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenia,
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się
zmysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
***
Magníficat * ánima mea Dóminum,
et exsultávit spíritus meus *
in Deo salutári meo;
quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ, *
ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
Quia fecit mihi magna, qui potens est: *
et sanctum nomen eius,
et misericórdia eius a progénie in progénies *
timéntibus eum.Fecit poténtiam in bráchio suo, *
dispérsit supérbos mente cordis sui,
depósuit poténtes de sede, *
et exaltávit húmiles,
esuriéntes implévit bonis, *
et dívites dimísit inánes.
Suscépit Israel, púerum suum, *
recordátus misericórdiæ suæ,
sicut locútus est ad patres nostros, *
Abraham et sémini eius in sæcula.
