Jako Katolicy wierzymy, że po śmierci czeka nas Niebo i życie wieczne w Królestwie Bożym. Czy wiemy, jednak gdzie się ono znajduje i gdzie powinniśmy go szukać? Jak możemy je interpretować i dotrzeć, do tego wyjątkowego miejsca? Jak szukać Nieba i gdzie ono jest według Kościoła Katolickiego?
Kościół Katolicki naucza, że Niebo to miejsce wiecznego szczęścia i pełni bliskości z Bogiem, w którym mieszkają zbawieni. Według tej nauki Niebo jest nie fizycznym miejscem, lecz duchową rzeczywistością, w której dusze osiągają pełnię swojego przeznaczenia.
Niebo według Kościoła Katolickiego można znaleźć poprzez wiarę, modlitwę, uczynki miłosierdzia i walkę z grzechem. Ważną rolę w osiąganiu Nieba odgrywa sakrament pokuty i pojednania, dzięki któremu człowiek może uzyskać przebaczenie za swoje grzechy.
Ostatecznie decyzja o tym, kto zasługuje na miejsce w Niebie, należy jedynie do Boga, jednak Kościół Katolicki naucza, że zbawienie jest możliwe dla każdego, kto dąży do świętości i kocha Boga ponad wszystko.
Jak znaleźć Niebo po śmierci i żyć wiecznie z Chrystusem?
Przede wszystkim nasze ziemskie wyobrażenia Nieba, jako miejsca fizycznego są nieprawidłowe. Nie jest ono bowiem do końca miejscem, raczej możemy określać je jako stan, do którego dążymy, odpowiednio prowadząc swoje życie, zgodnie z wolą Boga i własnymi przekonaniami. Z całą pewnością niebiański stan możemy osiągnąć dopiero po śmierci. Kierunek wskazał nam Chrystus. Jezus powiedział „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię, bo bliskie jest Królestwo Boże”. W związku z tym Jezus mówi nam, że w życiu mamy kierować się Ewangelią i żyć zgodnie z jej wskazówkami, oddając chwałę Bogu.
Niebo jest stanem, w jakim nasza dusza znajduje się po śmierci. Określa się je również jako stan harmonii oraz pojednania z Trójcą Świętą. Jego odnalezienie wymaga życia w zgodzie z przykazaniami i wskazówkami, jakie zostawił dla nas Bóg. Życie według rad ewangelicznych będzie szczęśliwe i pełne Bożej łaski. Św. Jan, jeden z apostołów Jezusa i autor jednej z Ewangelii, opisuje w swoich pismach wiele razy niebo jako miejsce, gdzie Bóg zamieszkuje i gdzie przebywają wierzący.
W Ewangelii Jana, Jezus często mówi o niebie jako o miejscu, gdzie jest „miejsce dla ciebie” (J 14,2), które jest wieczne i wypełnione obecnością Boga. Św. Jan opisuje także w Apokalipsie wizję nieba, gdzie widzi tron Boga i Baranka, świętych, którzy oddają chwałę Bogu oraz aniołów, którzy służą Bogu.
Dla Świętego Jana niebo jest miejscem wiecznej radości i harmonii, gdzie nie ma bólu, cierpienia i śmierci, a jednocześnie jest to miejsce, gdzie w pełni doświadczymy miłości Bożej i będziemy się cieszyć Jego obecnością na wieki wieków.
Z pewnością nasze wyobrażenie Nieba, jako fizycznego miejsca ma związek z opisem Wniebowstąpienia Pana Jezusa oraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Oni zostali wzięci do nieba razem ze swoim doczesnym ciałem, co stanowiło pewnego rodzaju symbolikę potęgi Bożej miłości.