Nasze pojawienie się na ziemi jest jedynie pewnym etapem. Spędzamy tu pewien czas, który ma nas przygotować do wieczności z Bogiem. Właśnie do tego doprowadziła śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Jak wiemy są zarówno osoby, które dożywają sędziwego wieku, jak i takie które odchodzą do Pana stosunkowo wcześnie. Czasem zabierane są również nowonarodzone dzieci, lub takie, które nie przyszły jeszcze na świat.
Umieranie można określić jako nieunikniony element naszej natury. Warto jednak pamiętać, że Kościół Katolicki daje nam możliwość wstawiania się za osoba zmarłą. Możemy się za nią przede wszystkim modlić, dlatego tradycyjnie odprawia się również msze święte. Czy jednak wiemy dlaczego utarło się, że odbywa się ona w wielu parafiach w 7 dniu po śmierci? Można dostrzec pewną symbolikę tej liczby – jaki ma ona jednak związek z rytuałem pogrzebowym i odejściem człowieka do Boga?
Zwyczaj odprawiania mszy św. za zmarłego w Kościele Katolickim 7 dni po śmierci
Ogólnie przyjęło się, że msza, która będzie wstawiennictwem za zmarłego, odbywa się w 7 dniu po śmierci. Jak łatwo się domyślić ma to związek z symbolicznym w religii katolickiej znaczeniem tej liczby. W Starym Testamencie była ona związana z określonym przedziałem czasowym, hermetycznym i zamkniętym/ zakończonym. Jeśli weźmiemy pod uwagę takie odniesienie, to można uznać, że sama msza 7 dni po śmierci może odnosić się do zamkniętego, zakończonego już czasu życia danej osoby, jego kompletności od narodzin do śmierci.
Jaka może być jeszcze przyczyna, że liturgia mszy świętej zamawiana jest właśnie w siódmym dniu po śmierci?
Można spotkać się również z inna interpretacją, która odnosi się do Biblijnego stworzenia świata przez Boga. Praca Ojca nad stworzeniem trwała sześć dni, a siódmego odpoczywał. Można więc mówić, że wówczas dochodzi do zatrzymania się normalnego biegu wydarzeń, zahamowania działania i coś się kończy. Można odnieść to metaforycznie do osoby zmarłej, uznając, że sześć dni pracowała ona na ziemi, a siódmego Bóg zabrał ją do siebie.
Msze Święte gregoriańskie za zmarłych
Msza święta gregoriańska, potocznie nazywana gregorianką. Jest to ciąg trzydziestu mszy św, które odprawiane są codziennie przez 30 dni za jedną osobę zmarłą w intencji darowania jej kar w czyśćcu. Taka praktyka pojawiła się w VI wieku, a jej inicjatorem był Papież Grzegorz I Wielki. Mszom tym od samego początku towarzyszyło w kościele szczególne przekonanie o ich skuteczności dla duszy w czyśćcu cierpiących. Celem mszy gregoriańskich papieża Karola Wielkiego było zbawienie i życie wieczne dla zakonnika, przy którym znaleziono pieniądze, a z uwagi na śluby ubóstwa nie powinien on ich posiadać. W późniejszym kościele ta praktyka coraz bardziej się rozwijała. Msze takie nie są jednak obdarzone specjalnymi odpustami, ich skuteczność opiera się na przekonaniu wiernych i gorliwej modlitwie w intencji danej osoby.
