Za dzień przyjęcia chrztu przez Mieszka I księcia Polan, który stał się symbolicznym dniem chrztu polski uznaje się 14 kwietnia 966 roku. Są to bardzo wczesne dzieje państwa polskiego, w związku z czym zapisy, podania i źródła historyczne z tego okresu są bardzo skąpe, a co za tym idzie posiadamy jedynie szczątkowe informacje, a pozostałych możemy się jedynie domyślać.
Według relacji Galla Anonima – kronikarza z XII wieku, do przyjęcia chrztu namówiła władcę jego żona, córka księcia czeskiego Dobrawa. Taki sojusz Polan z katolickimi Czechami z pewnością miał znaczenie. Chrzest ten miał miejsce prawdopodobnie w Wielką Sobotę, był wówczas taki zwyczaj – uroczystość odbywała się w nocy oczekiwania na Zmartwychwstanie Pańskie. Na podstawie znalezisk archeologicznych przypuszcza się, że chrzest Mieszka odbył się na wyspie Ostrów Lednicki, nieopodal grodu gnieźnieńskiego. Odnaleziony został tam basen chrzcielny, w którym bez trudu mógł zmieścić się dorosły człowiek.
Dlaczego Mieszko I przyjął chrzest?
Z pewnością znaczenie miał wpływ Dobrawy, jednak źródła historyczne wskazują również, że Mieszko I obawiał się wojny, a odrzucenie pogaństwa miało go przed nią uchronić. Zagrożenie ze strony niemieckiej z pewnością istniało. Byli oni katolikami i mieli możliwość atakowania naszego kraju pod pretekstem obrony i szerzenia chrześcijaństwa.
Drugą przyczyną mogło być znaczenie na polityki wewnętrznej państwa Polan. Chrześcijaństwo wyróżniało, sakralizowało władzę książęcą i królewską, co przyczyniło się do zintegrowania młodego organizmu państwowego oraz umocnienia pozycji księcia.
Kościół chrześcijański i jego pojawienie się na ziemiach Polan sprawiło również, że w regionie występowało coraz więcej ośrodków administracji kościelnej, a ta wspierała duchowo, ale również, a może przede wszystkim w zakresie rządzenia i gospodarki oraz przyjmowania zdobyczy cywilizacji zachodniej.
Można więc śmiało stwierdzić, że przyjęcie przez Mieszka I chrztu Polski wynikało przede wszystkim z pobudek politycznych oraz nastrojów panujących w ówczesnej Europie.
I jakie były skutki przyjęcia chrztu przez Mieszka – chrześcijaństwo na ziemiach polskich?
Chrzest rozpoczął chrystianizację pogańskich ziem polskich. W kraju pojawili się pierwsi misjonarze, można było również podbijać słowiańskie plemiona, które wielbiły miejscowe bóstwa, nawracając je na wierzenie chrześcijańskie, podporządkowując jednocześnie rządom księcia. Przyjęcie chrześcijaństwa miało jednak głównie znaczenie polityczne, gdyż zmieniło sytuację księcia Mieszka I z rodu Piastów na arenie ówczesnej Europy. Pojawiło się poparcie wielkich mocarstw, a także papiestwa i biskupów.
Ogromne znaczenie miał również zapoczątkowany chrztem rozwój gospodarczy. Do państwa zaczęli napływać duchowni, który byli wykształceni, znali łacinę, co można było wykorzystać w kontaktach międzynarodowych. Pojawiło się zapotrzebowanie na nowe kościoły i klasztory więc rozwinęło się budownictwo, a wniesione technologie pozwoliły na rozwój rolnictwa.
Chrześcijaństwo głosiło, że władza pochodzi od Boga, co dodatkowo umacniało pozycję księcia, gdyż jakiekolwiek wystąpienie przeciw niemu uznawano za grzech.
