Dziś poruszymy temat Ewangelii gnostyckich, które od lat budzą wiele pytań i kontrowersji wśród wiernych Kościoła katolickiego. Zastanowimy się, czym są te teksty, jakie jest ich miejsce w tradycji chrześcijańskiej, i przede wszystkim, jak Kościół katolicki odnosi się do ich treści. Czy powinny one znaleźć się w kanonie Biblii? Zapraszam do lektury, która pomoże rozwiać wszelkie wątpliwości.
Co to są Ewangelie gnostyckie?
Ewangelie gnostyckie to apokryficzne teksty chrześcijańskie, powstałe w pierwszych wiekach naszej ery. Ich nazwa pochodzi od słowa „gnosis”, co w języku greckim oznacza „wiedzę”. Te pisma, często przypisywane apostołom lub ich uczniom, zawierają interpretacje nauk Jezusa, ale z perspektywy gnostycyzmu – mistycznego i ezoterycznego ruchu, który opierał się na przekonaniu o możliwości osiągnięcia zbawienia poprzez specjalną, tajemną wiedzę.
Gnostycy uważali, że świat materialny jest dziełem niższego bóstwa – demiurga, a prawdziwy Bóg jest bytem transcendentnym, którego można poznać jedynie poprzez głębokie, wewnętrzne doświadczenie. Ewangelie gnostyckie, takie jak Ewangelia Tomasza czy Ewangelia Marii Magdaleny, koncentrują się na wewnętrznych przeżyciach i tajemniczym zrozumieniu nauk Jezusa, często odbiegając od kanonicznych przekazów.
Jak Kościół katolicki postrzega Ewangelie gnostyckie?
Kościół katolicki, opierając się na swojej długiej tradycji oraz nauczaniu apostołów, nie uznaje Ewangelii gnostyckich za część kanonu Pisma Świętego. Argumentuje, że te teksty, powstałe znacznie później niż Ewangelie kanoniczne, reprezentują odmienne i często sprzeczne z głównym nurtem chrześcijaństwa przekonania.
W doktrynie katolickiej centralne miejsce zajmuje nauka o zbawieniu przez wiarę i łaskę, a nie przez tajemną wiedzę. Gnostycyzm, promując ideę elitarności w dostępie do zbawienia i deprecjonując świat materialny jako dzieło niższego bóstwa, stoi w sprzeczności z podstawowymi założeniami chrześcijaństwa. Kościół podkreśla, że Ewangelie gnostyckie naruszają jedność wiary i mogą wprowadzać wiernych w błąd.
Czy Ewangelie gnostyckie powinny znaleźć się w Biblii?
Odpowiadając na to pytanie, musimy zrozumieć kryteria, które przyjęto przy ustalaniu kanonu biblijnego. Kanon, czyli oficjalny zbiór ksiąg uznanych za natchnione, został ustalony przez Kościół katolicki w pierwszych wiekach naszej ery. Głównymi kryteriami były apostolskie pochodzenie tekstu, zgodność z nauczaniem i tradycją Kościoła oraz powszechne użycie w liturgii.
Ewangelie gnostyckie nie spełniają tych kryteriów. Ich autorstwo jest często niepewne, a zawarte w nich nauki odbiegają od głównego nurtu chrześcijańskiej wiary i praktyki. Dodatkowo nie były one powszechnie używane w liturgii przez wczesnych chrześcijan. W związku z tym Kościół katolicki nie uznaje ich za część Pisma Świętego, a ich treści są traktowane jako ciekawostka historyczna, nie jako źródło wiary.
Podsumowując, Ewangelie gnostyckie są fascynującym, ale kontrowersyjnym elementem wczesnochrześcijańskiej literatury. Chociaż mogą dostarczać ciekawych wglądów w różnorodność wczesnych chrześcijańskich przekonań, Kościół katolicki pozostaje wierny kanonicznym Ewangeliom i tradycji apostolskiej, uznając je za jedyne wiarygodne źródło wiedzy o życiu i nauczaniu Jezusa Chrystusa.
