Jeśli para decyduje się na zawarcie jedynie ślubu cywilnego, to będzie żyła niezgodnie z naukami kościoła. Takiego ślubu Kościół Katolicki nie uznaje. Biorąc ślub w Urzędzie Stanu Cywilnego będziemy więc postrzegani, jako para, która żyje razem bez sakramentu małżeństwa. W związku z tym można powiedzieć, że ślub cywilny jest świadomym i dobrowolnym działaniem wbrew wierze, a więc uznane jest za grzech.
Życie w grzechu po ślubie cywilnym – jakie są tego konsekwencje?
Ma to znaczenie szczególnie w odniesieniu do sakramentu pokuty i eucharystii. Spowiedź jest przyznaniem się do swoich grzechów i obietnicą poprawy. Jednak w wypadku konkubinatu nie żałujesz swojego postępowania, a co więcej nie zamierzasz go zmieniać. Oznacza to, że nie możesz otrzymać rozgrzeszenia, a także przystąpić do komunii świętej. Żyjesz bez zawarcia małżeństwa sakramentalnego, a więc cudzołożysz. W konsekwencji nie możesz w pełni uczestniczyć w liturgii mszy świętej. Pamiętaj jednak, że nadal pozostajesz mile widziany w kościele.
Czy mogę przystąpić do spowiedzi i komunii św.?
Jak już wspomnieliśmy nie możesz, jeśli żyjesz w grzechu i nie zakładasz poprawy, to nie uzyskujesz rozgrzeszenia i spowiedź będzie nieważna. Jednak każdy może wrócić do kościoła – Bóg uczy nas wybaczenia. Możesz zawrzeć związek małżeński wobec Boga, jak również odpokutować grzech ciężki, jaki popełniałeś. Sam Jezus mówił „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię..”.
Co w sytuacji, gdy jedno z małżonków jest niewierzące?
Mimo wszystko można zawrzeć ślub w kościele. W takiej sytuacji ksiądz udziela ślubu jednostronnego, dokładnie tak samo jak w przypadku par o różnych wyznaniach. Osoba niewierząca w specjalnym formularzu oświadcza, że będzie tolerancyjna wobec wiary swojego męża lub żony. Jest to możliwość pobrania się w czasie mszy świętej, przy jednoczesnym uszanowaniu przekonań swojej drugiej połówki.
